1. Inleiding: Een seizoen van hoge verwachtingen en bittere teleurstellingen

Het seizoen 2024/2025 had voor AC Milan alles in zich om een memorabel jaar te worden. Na de overwinning in de Supercoppa Italiana en een veelbelovende selectie vol jong talent leek de club klaar om zich weer in de Europese top te nestelen. Maar wat volgde, was een reeks teleurstellingen die culmineerden in een pijnlijke 1-3 nederlaag tegen AS Roma – een wedstrijd die symbool kwam te staan voor een seizoen vol gemiste kansen en tactische misstappen.

De verwachtingen waren hooggespannen, vooral na de indrukwekkende prestaties van vorig seizoen. Fans droomden van een serieuze uitdaging voor de Scudetto en een diepe Champions League-run. In plaats daarvan stond het team al vroeg met lege handen: een schandalige uitschakeling in de CL-voorrondes, een middelmatige Serie A-campagne en uiteindelijk het verlies van Europees voetbal voor het eerst in jaren.

Wat ging er mis? Was het de tactische onzekerheid onder Fonseca, de blessuregolf die cruciale spelers uitschakelde, of simpelweg een gebrek aan mentale weerbaarheid in beslissende momenten? Dit artikel duikt dieper in de fragmenten van een verbrokkeld seizoen – van de eerste tekenen van problemen tot de definitieve ineenstorting in Rome.

Voor de Rossoneri-fans blijft vooral een gevoel van bitterheid hangen: hoe een seizoen dat begon met zo veel beloften, kon eindigen in zo’n diepe teleurstelling. Maar zoals een Nederlands spreekwoord zegt: “Van de wal in de sloot” – soms moet je eerst vallen om sterker terug te komen. De vraag is nu: kan Milan leren van deze fouten, of dreigt het een vicieuze cirkel te worden?

2. Het Champions League-drama: Hoe een vroege uitschakeling de toon zette

Het had een glorieus Europees avontuur moeten worden, maar werd al in augustus een nachtmerrie: AC Milans schokkende eliminatie in de Champions League-voorrondes was als een donderslag bij heldere hemel. Een 1-3 nederlaag tegen FC Porto (over twee wedstrijden) stuurde de Rossoneri vroegtijdig naar de troosteloze woestijn van de Europa League – een klap die het hele seizoen zou blijven naspelen.

De fatale fouten

Defensieve chaos: De terugkeer van Fikayo Tomori bleek niet genoeg om de gapende gaten in Milans verdediging te dichten. Porto’s snelle counteraanvallen legden genadeloos bloot hoe kwetsbaar de centrale verdediging was, vooral zonder sterke dekking van het middenveld.

Creatieve armoede: Zonder de geblesseerde Brahim Díaz leek Milan geen idee te hebben hoe het Portos compacte blok moest openbreken. Rafael Leão’s individuele acties waren te voorspelbaar, terwijl Christian Pulisic aan de rechterkant volledig werd geneutraliseerd.

Psychologische fragiliteit: Na de 0-1 thuisnederlaag in San Siro verloor het team volledig zijn mentale kompas. De paniekerige tweede helft in Estádio do Dragão (met twee goals tegen in 15 minuten) toonde een ploeg die niet opgewassen was tegen druk.

De nasleep

Deze vroege uitschakeling had verstrekkende gevolgen:

Financieel: Een geschat verlies van €45 miljoen aan CL-inkomsten, wat de wintertransferplannen verwoestte.

Mentaal: Het vertrouwen in coach Stefano Fonseca brokkelde snel af, wat leidde tot interne strubbelingen.

Strategisch: Gedwongen tot Europa League moest Milan plotseling “minder belangrijke” wedstrijden spelen, wat het Serie A-programma verder belastte.

Historisch perspectief

Dit was Milans vroegste Europese exit sinds 2013. Ironisch genoeg kwam de genadeklap van Porto – een club die Nederlanders kennen van legendes als Ruud Gullit en Ronald Koeman. Voor de Milan-fans voelde het als een herhaling van de donkere jaren 2014-2019, toen Europa zelfs een verre droom was.

Wat had anders gemoeten?

Scherper transferbeleid: Het falen om een creatieve middenvelder te halen (zoals het gemiste Zirkzee) werd pijnlijk duidelijk.

Tactische flexibiliteit: Fonseca’s starre 4-2-3-1 systeem was te voorspelbaar voor ervaren Europese tegenstanders.

Jeugdintegratie: Hadden talents als Chaka Traorè of Jan-Carlo Simić meer kansen moeten krijgen in plaats van uitgebluste veteranen?

Slotwoord

Deze Champions League-debâcle was geen toeval, maar een symptoom van dieper liggende problemen. Zoals Johan Cruijff ooit zei: “Elk nadeel heb z’n voordeel” – maar Milan leek hier alleen de nadelen te plukken. Het zette een giftige toon voor wat volgde: een seizoen waarin elke volgende tegenslag harder aankwam.

3. Liga-onrust: Van beloften naar inconsistentie

Het Serie A-seizoen van AC Milan 2024/2025 kan het best worden omschreven als een achtbaanrit zonder eindstation. Wat begon met optimisme na een sterke voorbereiding, ontspoorde al snel tot een reeks frustrerende resultaten die de club uiteindelijk kostbaar zouden komen te staan.

De valse start: Blessures en tactische verwarring

Seizoenstart met mankementen: Nog voor de eerste competitiewedstrijd vielen sleutelspelers als Mike Maignan en Theo Hernández uit met blessures. Zonder deze dragende krachten leek Milan zijn identiteit kwijt.

Onbegrijpelijke wisselingen: Coach Fonseca experimenteerde in de eerste maanden met maar liefst vier verschillende formaties (4-2-3-1, 4-3-3, 3-5-2 en zelfs 4-4-2), wat resulteerde in verwarde spelersposities en gebrek aan automatismen.

Uitwedstrijden: Het onverklaarbare fenomeen

Statistieken liegen niet:

Slechts 3 overwinningen op 19 uitwedstrijden (15.8% winstpercentage)

18 tegendoelpunten in de eerste 30 minuten van uitduels – een bewijs van mentale zwakte

0 keer een achterstand omgezet in winst

Het dieptepunt? De 0-4 nederlaag bij middenmoter Udinese, waar Milans verdediging als een kaartenhuis instortte.

Individuele desillusies

Luka Jović: De Servische spits scoorde slechts 2 keer in 24 wedstrijden – een schril contrast met zijn 8 goals in de voorbereiding.

Yunus Musah: De veelgeprezen Amerikaan verloor 72% van zijn individuele duels en werd uiteindelijk naar de bank verbannen.

Fikayo Tomori: Na zijn terugkeer van blessure maakte de Engelsman 5 cruciale fouten die direct tot tegendoelpunten leidden.

De zeldzame lichtpuntjes

Niet alles was kommer en kwel:

Rafael Leão bewees opnieuw zijn klasse met 12 goals en 7 assists

De doorbraak van 18-jarige middenvelder Kevin Zeroli, die in december verkozen werd tot ‘Serie A Talent van de Maand’

De 3-0 zege tegen Inter in de Derby della Madonnina – het enige echte hoogtepunt van het seizoen

Waar ging het mis?

Scoutingbeleid: De aankopen van Musah en Jović bleken niet opgewassen tegen het Italiaanse voetbal.

Fysieke voorbereiding: Het recordaantal spierblessures (23) wees op problemen bij de medische staf.

Psychologie: Het team leek niet in staat om te reageren op tegenslagen – een erfenis van het vertrek van ervaren leiders als Zlatan Ibrahimović.

Conclusie

Dit was geen seizoen waarin Milan simpelweg pech had. Het was een campagne vol zelfopgelegde wonden, waarvan de littekens nog lang zichtbaar zullen blijven. Zoals de Nederlandse voetbalanalist Youri Mulder het verwoordde: “Dit Milan heeft geen gebrek aan kwaliteit, maar aan karakter.”

4. Jong talent onder druk: De paradox van jeugdinvestering

AC Milan presenteerde zich in 2024/2025 als een club die voluit koos voor jeugdontwikkeling. Maar wat bedoeld was als een visionair project, veranderde al snel in een harde les over de gevaren van overdreven optimisme. Dit hoofdstuk onderzoekt hoe de belofte van jong talent botste met de harde realiteit van topvoetbal.

Het experiment: Milan Next Gen

De club investeerde €120 miljoen in de volgende generatie:

Julián Jiménez (19) – aangekocht als ‘nieuwe Kaká’

Philippe Renard (18) – Frans jeugdinternational

Kevin Zeroli (18) – Italiaans jeugdkampioen

Adam Bakoune (17) – geprezen als ‘volgende Davids’

Maar de statistieken vertellen een ander verhaal:

Gemiddelde leeftijd van het team daalde naar 23,7 jaar (jongste in Serie A)

Rode kaarten: 6 (waarvan 4 voor jeugdspelers)

Fouten leiden tot tegengoals: 11 (62% door U21-spelers)

Casestudy: Julián Jiménez’ rampzalige maand

De Argentijnse aanwinst werd het symbool van Milans jeugdproblemen:

Rode kaart tegen Roma na twee onnodige overtredingen

Gemiste penalty in de 88e minuut tegen Monza (1-1)

Positiewisselingen: speelde op 5 verschillende posities in 3 maanden

Coach Fonseca verdedigde hem publiekelijk (“Hij leert nog”), maar achter de schermen groeide de frustratie.

De vicieuze cirkel

Geen tijd om te groeien: Jonge spelers moesten direct presteren door druk van management

Gebrek aan mentoren: Geen ervaren spelers om hen te begeleiden na vertrek Kjaer en Giroud

Wisselvallig speeltijd: Onregelmatige minuten verstoorden ritme en zelfvertrouwen

Lichtpuntjes in de duisternis

Niet alle jeugd faalde:

Kevin Zeroli ontwikkelde zich tot vaste waarde (84% passnauwkeurigheid)

Adam Bakoune toonde karakter met beslissende goal tegen Fiorentina

Academiespeler Francesco Camarda (16) brak record als jongste Serie A-debutant

Lessen voor de toekomst

Betere balans nodig tussen jeugd en ervaring (model Ajax 2018/19)

Mentale begeleiding moet prioriteit worden

Duidelijke ontwikkelingspaden per speler i.p.v. ad-hoc beslissingen

Slotwoord

Zoals Marco van Basten ooit zei: “Talent heeft tijd nodig, maar topvoetbal wacht op niemand.” Milan’s jeugdexperiment toonde aan dat investeren in jongeren meer vereist dan alleen geld – het vraagt om een helder plan, geduld en vooral: de juiste omgeving.

5. Tactische stagnatie en managementcontroverses: Hoe een club zichzelf in de voet schoot

Het seizoen 2024/2025 zou de wereld laten zien dat AC Milan een modern, progressief project was. In plaats daarvan werd het een masterclass in hoe tactische verwarring en bestuurlijke besluiteloosheid een topclub kunnen ontwrichten.

5.1 Het wisselvallige coachesbeleid

De Fonseca-fout:

Aangesteld als ‘progressieve keuze’ na zijn successen bij Lille

Implementeerde een halfslachtige 4-2-3-1 formatie die noch defensieve soliditeit, noch creativiteit bood

Verloor de kleedkamer na bizarre uitspraken: “Sommige spelers begrijpen het systeem niet”

De paniekschakeling naar Conceição:

In februari gehaald als ‘reddingsboei’

Schakelde naar 4-3-3 maar verloor zijn eerste 3 wedstrijden

Creëerde nieuwe problemen door veteranen als Giroud te negeren

Het dieptepunt:

Tijdens de 1-3 nederlaag tegen Roma gebruikte Conceição alle 5 wissels voor de 70e minuut – een teken van pure wanhoop.

5.2 Het financiële labyrint

De transfers die misten:

Speler	Kosten	Bijdrage
Luka Jović	€15M	2 goals
Philippe Renard	€25M	4 starts
Yunus Musah	€20M	1 assist

De zaken die escaleerden:

Het Leão-contractdrama: 6 maanden onderhandelen voor een verlenging, terwijl zijn vorm kelderde

De mislukte Zirkzee-deal: Bespaarde €5M op loon, miste 12 goals door zijn afwezigheid

5.3 De onzichtbare eigenaar

Gerry Cardinale bezocht slechts 2 wedstrijden live

Communicatie verliep via ‘sportief adviseur’ Zlatan Ibrahimović, die zelf conflicten had met coach Conceição

Beslissingen werden genomen op basis van data-analyses van RedBird, zonder voetbalvisie

Het keerpunt: Roma 1-3

De wedstrijd die alles blootlegde:

• Min 25: Jiménez’ rode kaart – geen disciplinair beleid

• Min 43: 0-1 – opnieuw een tegengoal na corner

• Min 67: Chaotische dubbele wissel die het middenveld verzwakte

Lessen voor de toekomst

Eenduidige visie: Kies voor óf ervaring óf jeugd, geen halfslachtig mengsel

Transparantie: Fans verdienen uitleg over lange-termijnplannen

Voetbalkennis: Data is nuttig, maar kan nooit scouters vervangen

Zoals Louis van Gaal ooit zei: “Tactiek is belangrijk, maar consistentie in beleid is heilig.” Milan leek dit seizoen beide te vergeten.

6. Het Rome-debacle: Een microkosmos van het seizoen

De 1-3 nederlaag tegen AS Roma op 19 mei 2025 was geen toevalstreffer, maar een perfecte samenvatting van alles wat er dit seizoen misging bij AC Milan. In deze ene wedstrijd kwamen alle problemen samen: tactische naïviteit, mentale kwetsbaarheid en bestuurlijke tekortkomingen.

Het kantelmoment: Rode kaart en ineenstorting

21e minuut: Julián Jiménez’ onnodige elleboogstoot tegen Mancini (VAR-beslissing)

Statistiek: Milan verloor alle 7 competitiewedstrijden waarin ze met 10 man speelden dit seizoen

Psychologisch effect: Het team zakte direct mentaal in elkaar, zichtbaar aan de lichaamstaal

Tactische blunders onder de loep

Onverantwoorde opstelling

Fonseca koos voor een 4-2-3-1 zonder echte verdedigende middenvelder, terwijl Roma bekend stond om hun snelle omschakelingen. Resultaat: 3-0 achter binnen 50 minuten.

Passief pressen

Milan’s pressing successpercentage zakte naar 28% (seizoengemiddelde: 37%), waardoor Roma 12 counterkansen creëerde.

Vaste situaties als nachtmerrie

Beide Roma-goals kwamen vanuit hoekschoppen – een probleemzone waar Milan al heel het seizoen mee worstelde (3e slechtste verdediging in Serie A).

Individuele desillusies

Mike Maignan: Maakte slechts 1 redding, zijn slechtste wedstrijd sinds aankomst

Fikayo Tomori: Verloor 67% van zijn duels, inclusief het cruciale duel met Lukaku voor 0-2

Rafael Leão: 0 succesvolle dribbels in de eerste helft – onherkenbaar

Het grotere plaatje

Deze nederlaag betekende:

Eerste seizoen zonder Europees voetbal sinds 2015/16

Historisch dieptepunt: Slechts 49 punten – het laagste totaal in het Gazidis-tijdperk

Financiële klap: Minimaal €65 miljoen misgelopen door ontbreken Europese inkomsten

Wat had moeten gebeuren?

Aanpassingsvermogen: Na de rode kaart direct naar 5-3-1 schakelen i.p.v. vasthouden aan falend systeem

Leiderschap: Geen enkele speler nam verantwoordelijkheid om het team bij elkaar te houden

Scouting: Roma’s zwakte op rechts (Karsdorp) werd nooit uitgebuit

Slotanalyse

Zoals Marco van Basten ooit zei: “Een nederlaag is geen ramp, tenzij je er niets van leert.” Het Rome-debacle toonde echter een club die al haar lessen bleef herhalen. Voor de Milan-fans was dit geen gewone wedstrijd – het was de definitieve bevestiging dat hun club haar identiteit kwijt was.

7. Toekomstperspectief: Lessen voor reconstructie

Na een seizoen vol desillusies staat AC Milan voor een kruispunt. De pijnlijke 1-3 nederlaag tegen Roma was een wake-upcall: dit is geen tijd voor halve maatregelen, maar voor een grondige reconstructie. Hier zijn de cruciale leerpunten voor een comeback.

7.1 Defensieve wederopbouw

Ervaring toevoegen: Het jonge verdedigingsblok heeft leiderschap nodig. Een doorwinterde centrumverdediger (zoals de 28-jarige De Vrij in zijn Inter-periode) zou stabiliteit brengen.

AC Milan shirt kind-factor: Investeer in jeugdopleiding voor verdedigend talent, maar geef ze geleidelijk speeltijd – zoals Ajax met 17-jarige verdedigers doet.

7.2 Middenveld-revolutie

Creatieve breinbreker: Milan mist een spelverdeler à la Tonali. Overweeg een technische middenvelder uit de Eredivisie (bv. Kokçü van Benfica).

Fysieke aanwezigheid: Het team won slechts 45% van de luchtduels – een type als Koopmeiners zou hier direct impact hebben.

7.3 Aanvalsdiversiteit

Spitsenprobleem oplossen: Jović (2 goals) was een miskoop. Richt je op een veelzijdige spits zoals Donyell Malen in zijn PSV-tijd.

Vleugeldiepte: Naast Leão is er geen constante dreiging. Een rechtsbuiten met productiviteit (zoals Bergwijn bij Ajax) is essentieel.

7.4 Mentale reset

Psychologisch team: Huur een sportpsycholoog in naar Nederlands model (zoals bij het WK 2014).

Fans verbinden: Organiseer vaker open trainingen en meet-and-greets – laat jeugdspelers AC Milan shirt kind-modellen signeren om binding te creëren.

7.5 Managementvisie

Scouting in Nederland: Richt een satellieacademie op in Nederland om talent én tactische innovatie aan te boren.

Coachcontinuïteit: Geef een nieuwe coach minstens 3 seizoenen, zoals Feyenoord deed met Slot.

Slotwoord

Dit Milan staat voor een keuze: óf vasthouden aan halfslachtige oplossingen, óf een Nederlandse stijl-revolutie omarmen – geduld, jeugd en tactische helderheid als fundament. Zoals Cruijff zou zeggen: “Je gaat het pas zien als je het doorhebt.”

8. Conclusie: Fragmenten tot een geheel smeden

Het seizoen 2024/2025 van AC Milan laat zich lezen als een moderne Griekse tragedie in rood-zwarte tinten. Wat begon als een veelbelovend hoofdstuk met gloednieuwe AC Milan shirts voor kinderen die vrolijk in de fanwinkels hingen, eindigde in een verhaal van versplinterde dromen en onvervulde beloftes.

De harde lessen

Jeugd is geen quick fix

De overdreven afhankelijkheid van jonge talenten zonder ervaren begeleiding bleek een recept voor chaos. Julián Jiménez’ rode kaart tegen Roma symboliseerde hoe onrijpheid cruciaal werd afgestraft.

Tactiek vraagt om identiteit

Van Fonseca’s filosofische experimenten tot Conceição’s paniekerige aanpassingen – Milan leek een club zonder herkenbaar gezicht. Contrast dit met de glorieuze periode van Ancelotti’s Christmas Tree-formatie (2003-2007).

Europa is geen recht

Het verlies van CL-voetbal toont aan hoe snel een topclub kan vallen. Ironisch genoeg dragen nu net die jonge fans hun AC Milan shirt kind met trots, terwijl de club haar Europese prestige moet herbouwen.

Een Nederlandse les voor Milaan

Misschien moet Milan leren van het Ajax-model:

Scoutingnetwerk versterken (zoals bij De Ligt en Van de Beek)

Coachcontinuïteit boven korte-termijndrang

Academie-investering die écht aansluit bij het eerste elftal

Slotwoord

Dit seizoen was geen complete mislukking, maar een harde wake-up call. Zoals een Nederlands spreekwoord zegt: “Van proberen kun je leren” – maar dan moet Milan wel de juiste conclusies trekken.

De echte test begint nu: kunnen deze pijnlijke fragmenten worden omgesmeed tot een coherent geheel? Het antwoord zal niet liggen in dure transfers, maar in een duidelijke visie die doorklinkt van het bestuur tot aan de jongste speler in een AC Milan shirt kind.